ΨΗΦΙΣΜΑ Ε.Ι.Α. ΓΙΑ ΔΙΟΝΥΣΗ ΖΗΒΑ

Την Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου απεβίωσε ο ομότιμος καθηγητής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, Διονύσιος Α. Ζήβας.

Σημαντική είναι η παρακαταθήκη του στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση, όσο και στην μελέτη της πόλης και της αρχιτεκτονικής, την οποία υπηρέτησε σε όλη του τη ζωή, με ευγένεια και ευθυκρισία, από πολλές διαφορετικές θέσεις.

Ο Διονύσιος Ζήβας γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1928 και σπούδασε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, από όπου αποφοίτησε το 1953. Το 1970 ολοκλήρωσε και δημοσίευσε τη διδακτορική διατριβή του Η Αρχιτεκτονική της Ζακύνθου από τον ΙΣΤ' μέχρι τον ΙΘ' αιώνα.

Το 1972 εξελέγη έκτακτος καθηγητής και το 1978 τακτικός καθηγητής στην Έδρα των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων του Ε.Μ.Π. Διετέλεσε διευθυντής του Σπουδαστηρίου Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων (1973-1996), εξελέγη Κοσμήτωρ της Σχολής Αρχιτεκτόνων (1979-1983) και πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων (1989-1995). Διετέλεσε επίσης μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιονίου Πανεπιστημίου (1984-89, 1993-98).

Ο Δ. Ζήβας είχε επανειλημμένα εκλεγεί στο Δ.Σ. του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, του οποίου διετέλεσε Πρόεδρος (1965), στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ και την Επιστημονική Επιτροπή Αρχιτεκτόνων του ΤΕΕ. Υπήρξε Πρόεδρος της “Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής” (1981-2018), Πρόεδρος του “Ιδρύματος Παναγιώτη και Έφης Μιχελή” (1984-2018), Αντιπρόεδρος της “International Association of Aesthetics” (2001-04) και εμπνευστής των “Μεσογειακών Συνεδρίων Αισθητικής”, ενός θεσμού που καθιερώθηκε το 2000.

Υπήρξε επικεφαλής ομάδων μελέτης για την προστασία και την αναβίωση της Πλάκας από το 1973, έργο το οποίο τιμήθηκε το 1982 με το μετάλλιο της “Europa Nostra”. Το 1993 του απονεμήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης το Βραβείο “Gottfried von Herder” για το σύνολο του έργου του.

Η αρχιτεκτονική οικογένεια έχασε έναν σημαντικό ερευνητή της αρχιτεκτονικής σκέψης

Διοικητικό Συμβούλιο

Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής

16 Φεβρουαρίου 2018